Die Flaggen des Deutschen Reichs

Opis dokumentu

Publikacja wydana w 1926 roku w Berlinie przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Rzeszy zawierająca tekst dekretu Prezydenta Rzeszy Niemieckiej (Republiki Weimarskiej) w sprawie flag niemieckich. Dekret podpisany 11 kwietnia 1921 roku był sygnowany podpisami ówczesnego, pierwszego prezydenta Republiki Weimarskiej Friedricha Eberta (1871-1925) i kanclerza Constantina Fehrenbacha (1852-1926). Dekret zawiera szczegółowe regulacje dotyczące rodzajów flag, barw i wzorów, zasad prezentacji etc. Pochodzenie kolorystyki flagi Niemiec nie jest do końca jasne. Istnieje kilka wersji, które wyjaśniają, w jaki sposób trzy, znane dzisiaj każdemu Niemcowi, kolory pojawiły się na fladze. Często mówi się, że kolory pochodzą od uniformów powstańców, którzy walczyli przeciwko Napoleonowi na początku XIX wieku. Napoleon zniszczył wcześniej “Święte Cesarstwo Narodu Niemieckiego” i przejął kontrolę nad jego ziemiami. Grupa powstańców, która znana była pod nazwą “Lutz Jäger”, nosiła czarne mundury z czerwonymi klapami i złotymi guzikami. Barwy te miały nawiązywać do starego cesarstwa. Inna teoria mówi, że w roku 1812 Friedrich Ludwig Jahn zaprojektował czarno-czerwono-złotą flagę. Jahn również brał udział w walkach przeciwko Napoleonowi i zgodnie z teorią, miał flagę zawsze przy sobie. Znaczenie kolorów też bywa różnie interpretowane. Najczęściej mówiono, że kolory flagi pojawiły się :”Aus Nacht, durch Blut zum Goldenen Licht der Freiheit” (“Z czerni niewoli, przez krwawe bitwy do złotego światła wolności”).Inna wersja wspomina: “Pulver ist schwarz, Blut ist rot, Golden flockert die Flamme” (“Proch jest czarny, krew czerwona, złoto migocze jak płomień”). Niektórzy twierdzą, że czarny i złoty to dawne barwy starego cesarstwa, natomiast czerwony symbolizuje krew przelaną w walkach przeciwko Napoleonowi. Przez lata flaga Niemiec ulegała różnym modyfikacjom.