Die Baugeschichte und die Baudenkmäler der Stadt Elbing

Opis dokumentu

Die Baugeschichte und die Baudenkmäler der Stadt Elbing (Stuttgart, 1964) - bogato ilustrowana publikacja, wydana w serii wydawniczej „Bau- und Kunstdennkmäler des deutschen Ostens”, związana z historią miasta Elbląga, którego początki sięgają 1237 roku. Wówczas to nad brzegiem rzeki Elbląg Krzyżacy założyli zamek obronny. Wokół niego wyrosła osada handlowa. W 1246 roku otrzymała ona prawa miejskie lubeckie. W Elblągu znajdowała się wówczas siedziba krajowych mistrzów Zakonu Krzyżackiego. Opracowanie skoncentrowane jest na historii rozwoju przestrzennego miasta i zabytków architektonicznych na przestrzeni wieków. Pierwszy rozdział ksiązki dotyczy opisu warunków geograficznych i krajobrazowych oraz prehistorii terenów i ich znaczenia dla utworzenia miasta. W kolejnych rozdziałach autorzy omawiają rozwój przestrzenny miasta od czasów państwa zakonu krzyżackiego do końca średniowiecza (rozdział II), w okresie od 1500-1772 (rozdział III) oraz od 1772 roku do połowy XIX wieku (rozdział IV). Ostatni V rozdział poświęcony jest najważniejszym zabytkom architektonicznym Elbląg i ich historii. Należą do nich m.in. ratusz staromiejski, kościół św. Mikołaja (obecnie katedra), klasztor dominikanów, szpital i kościół św. Ducha, kościół .św. Jakuba etc.