Die Augsburgische Konfession latenisch und deutsch kurz erläutert von D. Th. Kolde […]

Opis dokumentu

Die Augsburgische Konfession… (Gotha, 1896) - dwujęzyczne (łacińsko-niemieckie) opracowanie objaśniające Konfesję augsburską, którego autorem jest luterański historyk kościoła i profesor teologii na Uniwersytecie w Erlangen Theodor Hermann Friedrich Kolde (1850-1913). Konfesja augsburska (Augsburskie wyznanie wiary; Wyznanie augsburskie; lat. Confessio Augustana) to  zbiór 28 artykułów wiary ułożonych przez reformatora religijnego, profesora Uniwersytetu w Wittenberdze  Filipa Melanchtona (1497-1560) na polecenie elektora saskiego Jana i przedłożonych cesarzowi Karolowi V na sejmie augsburskim 25 czerwca 1530 roku w językach łacińskim i niemieckim, jako obrona i usprawiedliwienie stanowiska religijnego stanów ewangelickich Rzeszy. Ze względów politycznych zredagowano je w duchu irenizmu i zgody. W części pierwszej (artykuły 1–21) zatytułowanej „De fide” („O wierze”) zestawiono prawdy wiary wspólne z katolicyzmem, akcentując jednak protestancką wiarę w usprawiedliwienie człowieka przez wiarę (w przeciwieństwie do usprawiedliwienia przez uczynki). W części drugiej (artykuły 22–28) zatytułowanej „De abusu” („O nadużyciach”) omówiono główne różnice między poglądami reformatorów a stronnictwem katolickim. Augsburskie wyznanie wiary opowiadało się m.in. za: komunią pod dwoma postaciami, zniesieniem ślubów zakonnych, celibatu i obowiązkowej spowiedzi usznej oraz za ograniczeniem dotychczasowej praktyki postnej. Podpisanie wyznania przez 7 książąt i senaty 2 miast nadało mu znaczenie ponadlokalne. Z czasem stało się ono ideowym manifestem związku szmalkaldzkiego  i podstawą (po augsburskim pokoju religijnym 1555) powstających luterańskich Kościołów krajowych. Mimo swego kompromisowego charakteru Augsburskie wyznanie wiary weszło w skład luterańskich ksiąg symbolicznych (wyznaniowych).