Deutsche Rundschau - ilustrowany miesięcznik założony w 1874 roku przez Juliusa Rodenberga (1831-1914) poświęcony literaturze, kulturze, gospodarce i polityce. Periodyk ukazywał się w latach 1874-1942 i 1946-1964. Już niedługo po ukazaniu się pierwszych numerów wysoko oceniony został skład redakcji i układ redakcyjny poszczególnych numerów. Czasopismo w krótkim czasie zdobyło ciekawość wykształconego świata i uznanie czytelników dzięki różnorodności w doborze tematów, stylowi oraz wysokiej jakości artykułom. Na łamach magazynu publikowane były teksty narracyjne popularnych autorów, eseje filozoficzne i kulturowo-historyczne, traktaty naukowe, które miały dać przegląd całego życia publicznego i kulturalnego w kraju i za granicą, szczegółowe recenzje poszczególnych dzieł ze wszystkich dziedzin wiedzy i literatury narodowej etc. Dorobek literacko-naukowy uzupełniały sekcje: Literarische Rundschau zawierająca krótkie recenzje nowych publikacji i Politische Rundschau oferująca blok informacyjny na temat bieżących wydarzeń politycznych w kraju i na świecie. Po śmierci Rodenberga redaktorem czasopisma został Bruno Hake, a od kwietnia 1919 roku stanowisko redaktora naczelnego „Deutsche Rundschau” objął Rudolf Ludwig August Martin Pechel (1882-1961). Do II wojny światowej pismo było rzecznikiem młodych konserwatystów, a później konserwatywnych przeciwników narodowego socjalizmu. Od 1933 do 1942 roku współredaktorem był urodzony w Elblągu, niemiecki krytyk teatralny i artystyczny, redaktor i pisarz Paul Fechter (1880-1958). W kwietniu 1942 roku Pechel został aresztowany, a pismo zostało zdelegalizowane przez Główny Urząd Bezpieczeństwa Rzeszy. Cztery lata później ukazało się ponownie pod redakcją Rudolfa Pechela. Po śmierci Pechela czasopismo prowadzili jego synowie Jürgen i Peter Pechel oraz Harry Pross aż do 1964 roku.