Deutsche Revolution. Ein Buch vom Kampfe um das dritte Reich (Monachium, 1931) - wydany w formie książkowej zbiór esejów ideologiczno- politycznych, które powstały pomiędzy listopadem 1926 roku a jesienią 1928 roku i zostały w przeważającej większości wcześniej opublikowane w czasopismach wydawanych przez NSDAP: dzienniku „Völkischer Beobachter” oraz w tygodnikach „ Angriff” i „Niederdeutscher Beobachter”. Autorem tekstów jest Otto Bangert (1900-?), który w przedmowie to wydania zaznacza: „…Jeśli zdecydowałem się opublikować te eseje w formie książkowej, to dlatego, że prawie wszystkie dotyczą głębszych kwestii, które wykraczają poza problemy dnia codziennego i mają fundamentalny charakter i znaczenie. Chociaż intelektualna konfrontacja z głównymi, podstawowymi problemami życia niemieckiego podczas fragmentarycznego tworzenia tej książki nie mogła być wyczerpująca, mam nadzieję, że przynajmniej w ogólnych zarysach nakreśliłem ogólny kierunek, w którym rewolucyjne młode Niemcy rozpoczęły swój rozwój…”. W tekstach autor podkreśla „bladość” Republiki Weimarskiej w porównaniu z przedwojenną świetnością II Rzeszy. Próbuje znaleźć sprawców i przyczyny klęski (porażka w I wojnie światowej, następnie kryzys gospodarczy). Na te pytania prostych odpowiedzi dostarcza nazizm i wizja nowego państwa niemieckiego kreowana przez NSDAP, nierozerwalnie związanej z osobą Adolfa Hitlera (1889-1945). Bangert podkreśla „… niezależnie od tego, jak beznadziejnie zepsuta może się wydawać teraźniejszość - nowy niemiecki światopogląd i nadchodzące państwo niemieckie maszerują i nieubłaganie zmierzają w stronę swojej historycznej doskonałości...” i dalej „…Podczas gdy wszystko wokół nas rozpada się i cuchnie, obraz przyszłości staje się w naszych głowach coraz bardziej dumny i wyraźny, a nasze serca coraz bardziej przygotowują się do aktu wyzwolenia…”.