Des Titus Livius aus Padua Römische Geschichte was davon auf unsere Zeiten gekommen ist, übersezt und mit erläuternden Anmerkungen begleitet von J.P. Ostertag. Dritter Band

Opis dokumentu

Opublikowany w 1791 roku we Frankurcie nad Menem niemieckojęzyczny przekład monumentalnego dzieła o historii starożytnego Rzymu Tytusa Liwiusza (59 p.n.e.-17 n.e.) - tom trzeci. Autorem tłumaczenia, uzupełnionego komentarzami i uwagami jest Johann Philipp Ostertag (1734-1801) - niemiecki ewangelicki teolog, pedagog, filolog i matematyk. Tytus Liwiusz (Titus Livius) był rzymskim nauczycielem, pisarzem i historykiem pochodzącym z miasta Patavium (dzisiejsza Padwa). Z wykształcenia nauczyciel retoryki, około roku 30 p.n.e. przeniósł się z Padwy do Rzymu, gdzie otrzymał staranne wychowanie oraz wykształcenie filozoficzne i historyczne. Mimo pochodzenia z zamożnej rodziny nie zajął się zwykłą dla Rzymian działalnością polityczną, nie sprawował urzędów, nie zasiadał w Senacie. Całe życie zajmował się nauczaniem retoryki oraz pisaniem. Jedyną spuścizną Liwiusza jest dzieło historyczne opisujące wydarzenia od założenia Rzymu w r. 753 p.n.e aż do roku 9 n.e. Praca zatytułowana „Dzieje Rzymu od założenia Miasta” (łac. Ab Urbe condita libri CXLII) miała objętość 142 woluminów, które powstawały i były kolejno wydawane w latach od ok. 26 p.n.e. aż do 17 n.e. Z tej liczby zachowało się około jednej czwartej. W pracy wykorzystywał Liwiusz dostępne prace historyków greckich i rzymskich (m.in. Polibiusza, Celiusza Antypatera, Waleriusza Antiasa, Fabiusza Piktora, Klaudiusza Kwadrygiusza, Lucjusza Eliusza Tubero, Kalpurniusza Pizona czy Gajusza Licyniusza Macera), dokumenty urzędowe Senatu, korespondencję dyplomatyczną, dokumenty wojskowe i tym podobne, zaginione dziś, materiały źródłowe. Z tego powodu dzieło Liwiusza pozostaje do dziś jednym z kluczowych źródeł do poznania historii Rzymu i państw ościennych. Warto zaznaczyć, że to właśnie Tytus przekazał legendę o Romulusie i Remusie, legendarnych założycielach Rzymu. Tytus Liwiusz, tworząc swoje wielkie dzieło Ab Urbe condita… nie chciał stworzyć monografii krytycznej, a jedynie przedstawić historię całej republiki i znaczących Rzymian z przeszłości, aby przywrócić dawne wartości, wzorce i cnoty. Dokument odbierany był jako pochwała Rzymu, jego podbojów oraz rządów arystokracji. Niemieckojęzyczny przekład Ab Urbe condita… Johanna Philippa Ostertaga został wydany w 10 tomach w okresie 1790-1798. W zbiorach Biblioteki Elbląskiej znajdują się pierwsze cztery tomy tłumaczenia, oznaczone kolejno sygnaturami : tom I – 92260; tom II – 92260a; tom III – 92260b oraz tom IV – 92260c.