Der Mensch (Lipsk, Wiedeń; 1912) - drugi tom opublikowanego po raz pierwszy w latach 1886-1887 dwutomowego podręcznika antropologii fizycznej, którego autorem jest niemiecki fizjolog i antropolog, wykładowca akademicki i publicysta Johannes Ranke (1836-1916). Bogato ilustrowana publikacja odnosi się do zmienności cech anatomicznych i fizjologicznych człowieka w czasie i przestrzeni. Pierwszy tom książki odnosi się do rozwoju, budowy i życia ciała ludzkiego. Niniejszy, drugi tom, który kładzie nacisk na współczesne i prehistoryczne rasy ludzkie został podzielony na dwa główne rozdziały. Pierwszy opisuje fizyczne różnice rasy ludzkiej. Autor odnosi się m.in. do kształtów ciała człowieka i małp człekokształtnych, różnorodności proporcji ciała ludzkiego, wzrostu i wagi, koloru skóry, oczu i włosów, form i kształtów czaszki, typologii antropologicznej oraz historycznych i współczesnych koncepcji ras ludzkich i odmian człowieka oraz typologii rasowej i związanych z nią głównych typów rasowych. Rozdział drugi poświęcony jest zagadnieniom związanym z paleoantropologią. Autor charakteryzuje w nim m.in. człowieka prehistorycznego z okresu plejstocenu zwanego dawniej dyluwium; lat. potop (nieformalnie nazywanego też epoką lodowcową, lub epoką lodową, ze względu na występujące w nim zlodowacenia), a następnie epoki kamienia i brązu oraz odnosi się do początków europejskiej kultury ludzkiej oraz jej ewolucji w czasie.