Der Arme Vetter

Opis dokumentu

Der Arme Vetter (Berlin, 1926) - dramat należący do dorobku literackiego Ernsta Barlacha (1870-1938). Utwór powstał w okresie I wojny światowej i miał swoją premierę w 1919 roku. W dwunastu scenach autor przedstawia nieudane próby zgłębienia sensu życia przez człowieka. Główny bohater Hans Iver, rozpacza nad otaczającymi go ludźmi, którzy szukają jedynie rozrywki, a na koniec dramatu kładzie kres swojemu życiu. Ernst Barlach był niemieckim rzeźbiarzem, malarzem, pisarzem i poetą, uważanym za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli ekspresjonizmu w sztuce I połowy XX w. Szczególnie znany ze swoich rzeźb w drewnie i brązach, pozostawił po sobie również różnorodne dzieła literackie, osadzone między realizmem a ekspresjonizmem. Studiował w Hamburgu, Dreźnie i Paryżu. W 1906 odbył podróż do Rosji, a później również do Włoch. Podróże te ukształtowały go ostatecznie jako artystę. Zainspirowany rosyjską sztuką ludową i średniowieczną rzeźbą w drewnie tworzył proste w formie rzeźby figuralne, wyrażające ludzkie tęsknoty. Pierwszą indywidualną wystawę miał w 1917 roku w galerii Cassiera w Berlinie. Za swoją działalność artystyczną, jeszcze w okresie Republiki Weimarskiej, został uhonorowany członkostwem w Pruskiej Akademii Nauk Pruskiej i orderem Pour le Mérite. Jego twórczość została potępiona przez reżim nazistowski - artysta został zaliczony do przedstawicieli tzw. sztuki zdegradowanej. Odebrano mu wcześniejsze godności i odznaczenia oraz prawo do wykonywania zawodu, a jego dzieła zostały w większości zniszczone.