Dzieło historyczne poświęcone postaci Giulia Caesara Vaniniego, słynnego ateisty skazanego przez inkwizycję na śmierć w Tuluzie w 1619 r. Praca otwiera się krótkim rozważeniem kwestii pism ateistycznych, zwłaszcza rzekomego traktatu De tribus impostoribus, który miał odrzucać prawdziwość religii żydowskiej, chrześcijańskiej i muzułmańskiej. Schramm argumentuje przeciwko autorstwu takiego traktatu przez cesarza Fryderyka II (co zarzucał mu papież Grzegorz IX). Następnie przechodzi do biografii samego Vaniniego i przedstawienia jego poglądów, opierając się przede wszystkim De admirandis naturae reginae deque mortalium arcanis napisanych przez Vaniniego, którą szeroko cytuje. Praca nie jest jednak biografią historyczną, ale ostrą krytyką ateizmu i wszelkich ateistycznych argumentów przeciw religii wysuwanych w swoich pismach przez Vaniniego. Praca Schramma kończy się również uzasadnieniem dlaczego Vanini otrzymał sprawiedliwą karę za swoje występki związane z zaprzeczaniem istnienia Boga. Publikacja zadedykowana Marquadowi Ludwigowi von Printzen (1675-1725), dworzaninowi króla pruskiego Fryderyka Wilhelma I. Na wewnętrznej stronie oprawy egzemplarza ręczna adnotacja mówiąca o tym, że książka została podarowana bibliotece Gimnazum Elbląskiego przez Gottfrieda Achenwalla w 1738 r.
Projekt „Digitalizacja, opracowanie i udostępnianie starodruków Biblioteki Elbląskiej” w ramach programu MKiDN Kultura cyfrowa 2019. „Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury”.