De successione descendentium primogeniorum...

Opis dokumentu

Pismo jest kontynuacją dysputy na temat zasad systemu feudalnego, popularnego w ówczesnym czasie ustroju polityczno-społecznego. Ta część dyskusji skupia się na ważnym aspekcie dziedziczenia majątku opartym o zasady primo- oraz sekundogenitury. Pierwsze tezy mówią o tym, czym było samo dziedziczenie na linii pan - wasal, a było ono niczym innym, jak przejęciem praw do majątku po zmarłym. W feudalizmie dziedziczenie na postawie testamentów nie miało miejsca i polegało na przekazaniu majątku krewnemu w linii prostej. Tu właśnie było realizowane prawo primogenitury, czyli dziedziczenia majątku przez najstarszego syna. W praktyce jednak primogenitura nie zawsze przypadała najstarszemu, ale była wyborem, który dla dobra wszystkich musiał być jak najlepszy. Pierwsza część dyskusji odnosi się w głównej mierze do czynności związanych z nadaniem primogenitury. W drugiej części mowa jest o zasadach przyznawania sekundogenitury. Pod rozwagę byli brani wszelcy potomkowie w linii prostej, którzy nie mieli prawa primogenitury, np. dzieci z nieprawego łoża, dzieci nieuleczalnie chore, czy wnukowie. Wśród wymienionych, prawo sekundogenitury, według prawa i zwyczaju, przypadało praktycznie tylko tym ostatnim. Siódmą debatę prowadzili: Thomas Franzius (1563-1614) oraz Peter Ritter. Druk dedykowany: Eberhard von Weyhe (1553-po 1637?). Druk współoprawny (klocek introligatorski), sygn. Pol.6.II.1286-Pol.6.II.1327. Format bibliograficzny: 4. Pieczątki: 1, 10, 11. Dawne sygnatury: G.6. Zewnętrzne oznaczenia: DT. Krawędzie przycięte - barwione; typ oprawy (materiał) - papier; obleczenie - biała skóra, pergamin - czarny z rękopisu; okładzina - tektura; zdobienia oprawy -tłoczenia ślepe; średnie deformacje/ przedarcia/ ubytki; niewielkie ubytki spowodowane przez owady. W druku tenacula - małe karteczki przyklejane do kart, ułatwiające szybkie wyszukiwanie wiadomości w tekście (rodzaj zakładek). W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”.