De perduellione, exercitatio iuridica, ... quam deo trinuno annuente ... D. Cornelii Swaenburgii ... Ad. 1. Quisquis 5. C ...

Typ: Stary druk Rok publikacji: 1603 Miejsce publikacji: Lugduni Batavorum Autorzy:
  • Aichheuser, Stanislaus
  • Swanenburg, Cornelius Paulin
Strony: [10] K. Sygnatura: Pol.6.II.1258 biblioteka cyfrowa link Języki: lat Hasła kluczowe:
  • Dysertacja – 17 w.
  • Prawo - 17 w.
  • Zdrada stanu - 17 w.
  • Dezercja - 17 w.
Pobierz plik XML Pobierz plik TXT Kategorie:
Data dodania: 12.09.2014

Opis dokumentu

Rozprawa z dziedziny prawa przeprowadzona 15.02.1603 r. na Uniwersytecie w Lejdzie. Autorem pracy dyplomowej jest Stanislaus Aichheuser (?-1643), promotorem - holenderski prawnik Cornelius Paulin Swanenburg (1574-1630). „Perduellio” – bunt, zamach, odpowiednik obecnego terminu „zdrada stanu”. Przypadki "perduellio" były oceniane przez rzymskie zespoły, zasadniczo, były tylko dwa rodzaje działań, które mogły być zakwalifikowane jako "perduellio”: dezercja, próba zamachu stanu przeciwko ustalonemu porządkowi politycznemu. W epoce republikańskiej, termin "perduellio" został zastąpiony przez Lex Maiestas. Tekst Aichheusera składa się z tez I-XIX :Ad. 1. Quisquis 5, C ad 1.Iul. Majest. Druk wydany w oficynie drukarza holenderskiego Johannesa Patiusa (ca. 1542-1622). Na stronie tytułowej winieta z Aniołem śmierci, trzymający książkę oraz kosę (symbole literatury i śmierci). Za stroną tytułową oraz na końcu druku dedykacje respondentów dla autora: Davidi Aichheuser, Francisco Schnitter, Nicolaus List, G. Martin. Druk współoprawny (klocek introligatorski), sygn. Pol.6.II.1241-Pol.6.II.1284. Format bibliograficzny: 4. Pieczątki: 1, 10, 11. Dawne sygnatury: G.6.Inne znaki własnościowe: GWOS 157? - dopisek na przedniej okładzinie. Zewnętrzne oznaczenia: DT, DIP. Typ oprawy (materiał) – półskórek (tłoczenia ślepe) ; krawędzie przycięte – barwione ; obleczenie – biała skóra oraz czarny pergamin z rękopisu ; okładzina – tektura ; szycie poluzowane ; znaczne zabrudzenia ; średnie zacieki / zaplamienia ; niewielkie ubytki spowodowane przez owady i gryzonie (oprawa, okładka) ; niewielki stopień zainfekowania mikroorganizmami (blok) ; widoczny niewielki foxing (plamy o zabarwieniu rdzawo-pomarańczowym - utlenianie się związków żelaza na kartkach papieru). W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”.