De paradoxo theologico quo credi debent quae rationis vim longissime superant disserens ad Gymnasii Elbingensis diem natalem a. MDCCLIV d. XXVIII Nov. solemniter celebrandum urbis Proceres omnesque bonarum artium et Athenaei Patronos [...]

Typ: Stary druk Rok publikacji: 1754 Miejsce publikacji: Elbingae Autor:
  • Lange, Johann
Strony: [ 12 ] Sygnatura: Pol.8.II.4697 biblioteka cyfrowa link Języki: lat, ger Hasła kluczowe:
  • Stary druk - 18 w.
  • Gimnazjum Elbląskie - historia - 18 w.
  • Gimnazjum Elbląskie - enkania - 18 w.
  • Mowa okolicznościowa - 18 w.
  • Paradoksy teologiczne
  • Lange, Johann (1706-1781)
Pobierz plik XML Pobierz plik TXT Kategorie:
Data dodania: 12.12.2019

Opis dokumentu

Mowa okolicznościowa Johanna Langego, rektora w Gimnazjum Elbląskim, wygłoszona w 1754 roku z okazji kolejnych enkaniów - święta szkoły upamiętniającego przekazanie przez władze miasta do użytku gimnazjum nowego budynku. Na program obchodów - oprócz mowy rektora - składało się nabożeństwo, dziękczynne modlitwy oraz szkolny spektakl. Na końcu głos zabierał także burmistrz miasta z podziękowaniami dla kadry nauczycielskiej. W mowie z 1754 roku Lange sięga po temat związany z teologią dogmatyczną, swoje rozważania poświęcając teologicznym paradoksom, które mogą stać na przeszkodzie w rozwoju wiary. W tym celu sięga do samych korzeni nauki, przypominając podstawowe założenia stoickiej szkoły, która kształtowała w swoim czasie pierwsze krytyczne umysły - jej spuściznę przywołuje w dalszej części mowy wspominając poglądy Spinozy i Leibniza. Równocześnie podkreśla, że paradoksy były tematem rozważań już w czasach wczesnochrześcijańskich, a pokładanie ufności w dogmatach kościoła oznaką “oświecenia” mądrością Boga. Dodatkiem do mowy jest sztuka sceniczna napisana w języku niemieckim. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. Pol.8.II.4683-Pol.8.II.4735.

Projekt „Digitalizacja, opracowanie i udostępnianie starodruków Biblioteki Elbląskiej” w ramach programu MKiDN Kultura cyfrowa 2019. „Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury”.