Kolokwium charitativum (łac. braterska rozmowa) – przeprowadzenie dyskusji o różnicach w praktykach i obrzędach przeprowadzone przez teologów ewangelickich i katolickich. Dyskusja miała miejsce w Toruniu 28 sierpnia 1645 r.Jako cel postawiło sobie zbadanie doktryny każdego z obecnych wyznań oraz próbę porozumienia między wszystkimi braćmi. W Polsce pokładano wielkie nadzieje w kolokwium toruńskim (26.08.–21.11.1645). Poparte przez króla Władysława IV i zapowiedziane na synodzie prowincjalnym przez prymasa Macieja Łubieńskiego, zgromadziło 27 teologów ewangelickich (także z zagranicy) i 25 teologów katolickich. Niewątpliwie było to największe wówczas spotkanie ireniczne, ale ono także nie przyniosło widocznych rezultatów. Typ oprawy druku – papier ; okładzina – tektura ; obleczenie – wielobarwne (marmurek). W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”(m.in. oczyszczanie mechaniczne: gumka w bloku, Akapad). Druk współoprawny - klocek introligatorski, sygn. Pol.7.II.380- Pol.7.II.382