De auro medico philosophorum, id est de illo occulto, salutari, solari omnium mineralium, vegetalium et animalium corporum spiritu seu balsamo vivifico et maxime alexiterio, bezoartico, theriacali [ ... ]

Opis dokumentu

Dialog naukowy pisany zarówno prozą jak i heksametrem autorstwa Christopha Horna. Poemat poświęcony jest raczkującej na przełomie XVI i XVII wieku jatrochemii, dziedzinie nauki z pogranicza alchemii i medycyny, mówiącej, że głównym zadaniem chemii jest odkrywanie nowych leków. Naukowy dialog prowadzi ze sobą pięciu rozmówców - przedstawicieli pięciu dziedzin. Wszyscy noszą imiona mówiące: duchowny Theodorus reprezentuje samego autora. Jako główny mówca objaśnia swoją teorię “aurum medicum philosophorum” na prośbę czterech przyjaciół, którzy go odwiedzają. Spośród nich Aureliusz ze względów ekonomicznych interesuje się złotem, Sylvius jest botanikiem, Palladius interesuje się technicznymi aspektami alchemii, a Apollonius jest poetą, który zawsze mówi wierszem. Utwór jest pochwałą alchemii, która nie może być rzemiosłem nastawionym na zarabianiem pieniędzy, ale szlachetną sztuką mającą na celu dobro ludzkości i chwałę Boga. Na uwagę zasługuje literacki kunszt autora, który posługuje się zarówno zróżnicowanymi formami przekazu jak i licznymi odniesieniami intertekstualnymi. Dokumet współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. Ob.7.II.2014-Ob.7.II.2017.