De Auditu Liber Unus : Quo plerorumque omnium doctorum sententiæ examinantur, & auditus ratio nova methodo, ex ipsus naturæ legibus, explicatur

Opis dokumentu

Gunter Christoph Schelhammer (1649-1712) - lekarz, profesor kolejno: anatomii, chirurgii i botaniki w Jenie, później profesor medycyny praktycznej w Kilonii, przed rozpoczęciem kariery akademickiej przez kilka lat prowadził badania empiryczne w Anglii i Europie. Opublikował prace z wielu dziedzin, m. in. przyrodniczych. W 1684 r. Schelhammer zajmował się badaniem słuchu, stwierdził, że podobnie jak strunowe instrumenty muzyczne, drogą kostną może być słyszalny zwykły widelec, w którym wywołano wibracje (drgający instrument przyłożony do zębów jest słyszalny). Dzieło z dziedziny fizjologii słuchu De Auditu Liber Unus jest podsumowaniem wcześniejszych prac medycznych o metodach leczenia wad słuchu, opartej na terapii, podobnie działającej jak w muzyce tzw. kamerton. Druk skupia się na kwestii uszu i słuchu, zarówno anatomii ucha, jak i samym procesie słyszenia, uwzględnia wcześniejsze badania nad tą tematyką. Pierwsza część skupia się na anatomii ucha – zawiera ilustrowane tablice prezentujące budowę ucha, zawiera dokładny opis poszczególnych części ucha (kości, błony itp.). Osobne rozdziały poświęcono uchu zewnętrznemu i wewnętrznemu. Druga część publikacji poświęcona problemowi słuchu -  opisuje proces odbierania dźwięku poprzez drgania błon. Zawiera także opis chorób związanych z uszami i słuchem. Książka wydana (w formie kieszonkowej o wymiarach 14,5 x 9,5 cm) w Lejdzie w oficynie Petera de Graafa, zawiera kilka składanych tablic oraz erratę. Książka obleczona w brązową skórę, marmoryzowane krawędzie, na oprawie złocone tłoczenia. W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”. Druk współoprawny (klocek introligatorski), sygn. Ob.7.II.3623-Ob.7.II.3624.