Das Sonnensystem nach dem gegenwärtigen Zustande der Wissenschaft, vom Standpunkte der kosmischen Weltanschaung

Opis dokumentu

Das Sonnensystem nach dem gegenwärtigen Zustande der Wissenschaft… (Brunszwik, 1871) - publikacja naukowa z zakresu astronomii opisująca według ówczesnego stanu wiedzy Układ Słoneczny czyli układ planetarny, składający się ze Słońca i powiązanych z nim grawitacyjnie ciał niebieskich, w opracowaniu niemieckiego astronoma i meteorologa Hermanna Josepha Kleina (1844-1914). Naukową ciekawość Kleina po raz pierwszy wzbudziły zmieniające się wzorce zachmurzenia nad doliną Renu. Od badań pogody przeszedł do astronomii obserwacyjnej, spędzając sporo czasu na poszukiwaniu zmian w cechach powierzchni Księżyca. W trakcie wczesnej kariery księgarza w Kolonii Klein spotkał Eduarda Heisa, profesora matematyki i astronomii w Münster oraz redaktora „Wochenschrift für Astronomie, Meteorologie und Geographie” w latach 1857-1875. Pod okiem Heisa Klein uzyskał niezbędne doświadczenie z matematyki i astronomii, aby zostać doktorantem na Uniwersytecie w Giessen. Tutaj w 1874 r. uzyskał stopień doktora rozprawą o wielkości i kształcie ziemi. Prowadzone obserwacje księżyca przekonały Kleina, że ​​przynajmniej niektóre okrągłe struktury księżycowe zwane kraterami powstały w wyniku wulkanizmu, który to proces, jak sądził, wciąż zachodzi na księżycu. W 1880 roku Klein został dyrektorem połączonego obserwatorium meteorologicznego i astronomicznego zlokalizowanego w Lindenthal, na zachodnich przedmieściach Kolonii, sponsorowanego przez gazetę „Kölnischen Zeitung”. Tutaj kontynuował pisanie, obserwacje księżyca i badanie chmur pierzastych przez resztę swojego życia. W 1882 zaczął redagować czasopismo astronomiczne „Sirius”. Był autorem wielu książek i publikacji, które były bardzo popularne w całej Europie i Stanach Zjednoczonych, co czyni go jednym z czołowych popularyzatorów meteorologii i astronomii swoich czasów. Księżycowy krater, wcześniej znany jako Albategnius A, został przemianowany na Klein na jego cześć. W niniejszej publikacji w poszczególnych rozdziałach opisowi poddane zostają kolejno: Słońce, światło zodiakalne, Merkury, Wenus, Ziemia, Księżyc - naturalny satelita Ziemi, Mars, grupa planet małych, Jupiter (Jowisz), Saturn, Uran, Neptun oraz komety i meteoryty.