Das gute Christen, die in weltlichen Ehren stehen, eine angenehme Beute Jesu seyn, wurde da dem weiland Wohledlen...

Opis dokumentu

Druk żałobny na okoliczność pogrzebu rajcy elbląskiego Gottfried’a Kaverau’a. Kazanie traktuje o złudności i ulotności bogactwa, dóbr doczesnych i światowego życia. We wspomnieniu poświęconym zmarłemu Rittersdorf przywołuje wydarzenia z jego życia. Gottfried Kaverau był synem elbląskiego rajcy, uczęszczał do Gimnazjum Elbląskiego, gdzie uczyli go Koitsch, Seyler, Woit i Hempel. W wieku 21 lat rozpoczął studia w Magdeburgu. Po zakończeniu edukacji akademickiej, udał się w podróż, która zawiodła go do wielu krajów Europy: po zwiedzeniu niemieckich miast wyjechał do Holandii, następnie do Anglii, gdzie odwiedził Londyn, Francji, następnie do Austrii. Najdłużej przebywał w Polsce, gdzie odwiedził Warszawę, przez rok studiował na uniwersytecie w Krakowie oraz przyglądał się obradom sejmu w Grodnie. W 1730 powrócił do Elbląga, gdzie rok później ożenił się z Dorotą Poselger. Miał z nią dwoje dzieci; córkę i syna. W roku 1732 został członkiem elbląskiego drugiego ordynku oraz zarządcą szpitala Bożego Ciała. Wkrótce wyniesiono go do następnych godności – został wójtem i przewodniczącym drugiego ordynku, następnie członkiem pierwszego ordynku, panem wetowym, kamlarzem zewnętrznym i wewnętrznym. W mowie pogrzebowej wychwalane są też zalety i cnoty zmarłego, fakt że był przykładnym mężem i ojcem, regularnie uczęszczał na nabożeństwa, był sprawiedliwy i cierpliwie znosił ciosy losu (śmierć córki).Druk współoprawny z innymi drukami okolicznościowymi (106 druków, w tym: mowy, wiersze, kantaty, druki weselne i żałobne itp.).