Das Band der Gerechtigkeit und Liebe als die Quelle eines wahren Glückes der Unteren wurde in den Personen ...

Opis dokumentu

Utwór pochwalny na okoliczność wyniesienia Johann’a Wilmson’a i Carla Christiana Lange do godności burmistrzów Elbląga. Pierwszy z nich był rajcą, kierował Urzędem Wałowym oraz zarządzał elbląskimi cłami portowymi. Drugi również sprawował funkcję rajcy, będąc jednocześnie kamlarzem wewnętrznym oraz opiekunem elbląskich kościołów. Utwór został zaprezentowany przez elbląskich gimnazjalistów. Wychwala on Wilmsona i Langego jako sprawiedliwych, nieprzekupnych sędziów, którzy przy ferowaniu wyroków nie mają względu na bogactwo, ubóstwo, honory i przyjaźń. Ich wyroki są uczciwe i choć czasem surowe, to nigdy nie okrutne (porównanie do cesarza Wespazjana, który miał podpisywać wyroki śmierci z płaczem). Druk współoprawny z innymi drukami okolicznościowymi (106 druków, w tym: mowy, wiersze, kantaty, druki weselne i żałobne itp.).