Osiemnastowieczne wydanie krytyczne pism niemieckiego reformatora Lucasa Osiandra wraz z dzisięcioma polemicznymi listami Filipa Melanchtona, Kaspara Crucigera i innych protestanckich teologów. Obok karty tytułowej wydawca umieścił rycinę z portretem Osiandra. Pismo otwiera wierszowana dedykacja adresowana do wittenberskich profesorów teologii Christopha Heinricha Zeibicha i Johanna Gottloba Carpzova. Po niej zaś przedmowa do lektora, w której redaktor dzieła opisuje metodologię pracy redakcyjnej oraz wyjaśnia swoją motywację do ponownego wydania dzieła Osiandra - chęć zwrócenia uwagi na różne błędy teologiczne w studiach nad Pismem Świętym, z którymi zetknął się na protestanckich uczelniach. Sam Osiander omawia w swoim traktacie kwestie związane z niewłaściwymi praktykami religijnymi dotyczącymi m.in. modlitwy, lektury Pisma Świętego i religijnych polemik. Odnosi się także do tradycji patrystycznej, scholastycznej i generalnie historii kościoła, wartości uczenia się języków klasycznych i ogólnych upomnień itd. Dzieło zostało opatrzone komentarzem krytycznym zawierającym historyczne objaśnienia i odwołania do innych dzieł teologicznych i Pisma Świętego. Dodatkiem do niego jest indeks pojęć i nazwisk oraz listy polemiczne innych współczesnych Osiandrowi teologów.