D. Lorenz Mizlers Königl. Poln. Hofraths und Hofmedici etc. Warschauer Bibliothek oder gründliche Nachrichten von verschidenen Büchern und Schrifften, sowohl alten als neuen, so in Pohlen herausgekommen […]

Opis dokumentu

Niemieckojęzyczny kwartalnik  ukazujący się w latach 1753-1755, wydawany i redagowany w Warszawie przez Wawrzyńca Mizlera de Kolof (1711-1778) - niemieckiego teoretyka muzyki, filozofa, lekarza, matematyka, historyka, tłumacza, nauczyciela, drukarza, wydawcę, redaktora czasopism i księgarza. Tematyka pisma obejmuje przede wszystkim historię i literaturę. To pierwsze lub wg niektórych badaczy jedno z pierwszych czasopism tzw. uczonych w Polsce, związane z Biblioteką Załuskich, mające służyć podniesieniu kultury umysłowej wPolsce, a także prezentować na forum europejskim naukę i literaturę polską. W publikacji znajdujemy m.in. informacje o zasobach księgozbioru Załuskich, wykazy nowości wydawniczych jak również fragmenty starodruków i rękopisów (m.in. fragmenty „Historia naturalis curiosa Regni Poloniae, Magni Ducatus Lithuaniae XX divisa” – najważniejszego dzieła Gabriela Rzączyńskiego(1664 -1737) – polskiego jezuity, fizjografa, przyrodnika, wierszopisarza). Na swoich łamach czasopismo polemizuje również z nieprzychylnymi opiniami na temat języka i poezji polskiej. Publikacja miała wpłynąć na rozwój nauk w kraju oraz propagować polskie wydawnictwa za granicą. Inicjatywę wydania pierwszego czasopisma uczonego poparł Józef Andrzej Załuski (1702-1774) - polski duchowny katolicki, kaznodzieja, polityk, mecenas nauki i kultury, bibliofil, bibliograf, historyk, poeta, dramatopisarz, tłumacz, organizator życia literackiego, współzałożyciel Biblioteki Załuskich etc. Sama gazeta stała się organem Biblioteki Załuskich. (Biblioteka Publiczna Rzeczypospolitej, Biblioteka Publiczna Załuskich - Biblioteka Publiczna w Warszawie, od 1780 Polska Biblioteka Narodowa, jedna z największych bibliotek świata drugiej połowy XVIII wieku, jedna z pierwszych w Europie i pierwsza w Polsce, starająca się realizować zadania biblioteki narodowej, gromadząc, katalogując i udostępniając możliwie pełny zasób narodowego piśmiennictwa). W zbiorach Biblioteki Elbląskiej znajduje się czteroczęściowe opracowanie zbiorcze wydane w 1755 roku.