Publikacja wydana w 1773 roku w Halle z dziedziny matematyki stosowanej, koncentrująca się na przedstawieniu podstaw zastosowania matematyki w górnictwie, przedsięwzięciach hydrotechnicznych, pracach związanych z budową młynów oraz wykorzystywania prawideł matematycznych w mechanice, optyce i gnomonice (nauka związana z astronomią dotycząca obliczania i kreślenia zegarów słonecznych). Autorem materiału jest Johann Peter Eberhard (1727-1779) - niemiecki lekarz, teolog, matematyk i fizyk, profesor na Uniwersytecie w Halle, członek Niemieckiej Akademii Przyrodników Leopoldina (niem. Deutsche Akademie der Naturforscher Leopoldina) - najstarszego niemieckiego towarzystwa naukowego, założonego w 1652 roku.