38 tom zbioru dzieł Christopha Martina Wielanda (1733- 1813), niemieckiego poety i prozaika zawierający zbiór opowiadań pod zbiorczym tytułem „Das Hexameron von Rosenhain”, opublikowany w Lipsku w 1805 roku. Cykl składa się z trzech baśni, dwóch anegdot i noweli, które łączy wspólna tematyka -miłość i przyjaźń w różnych wymiarach. Akcja zbioru rozgrywa się w zamku fikcyjnej wioski Rosenhain, gdzie kilka wykształconych osób mieszka razem przez kilka tygodni. Aby spędzić czas, spotykają się wieczorem, aby opowiadać sobie historie i wypowiadać w ich temacie opinie, zgadzając się przy tym wyrzec nadmiernie moralizatorskich treści.