Pismo jest zapisem dysputy akademickiej, która odbyła się na Wydziale Prawa Akademii we Frankfurcie nad Odrą w 1592 roku. Pod kierunkiem profesora, dziekana i ordynariusza Sebastiana Gerstmanna tez dotyczących poręczycielstwa bronili: brandenburscy doradcy prawni Johann Köppen i Leonhardus Elver (póżniejszy burmistrz w Lüneburgu) oraz prawnicy Nicolaus Barchmanus, Johann Fridericus Lignicensis i profesor prawa Elias Roberus. Na rozprawę składa się 65 tez podzielonych wedle autorstwa na pięć części. W pierwszej doprecyzowana jest definicja i rola poręczyciela w czynnościach prawnych – zwłaszcza gdy poręczycielem jest kobieta lub inny członek rodziny. W drugiej omawiane są powinności poręczyciela i kara, jaka grozi za ich niewypełnianie. W trzeciej wspomina się o terminach zawarcia zobowiązań w formie kontraktu i finansowych konsekwencjach poręki. W dwóch ostatnich z kolei jest mowa o kwestiach spadkowych i rozwiązywaniu trudnych sytuacji finansowych z wierzycielami oraz o umarzaniu długów. Druk współoprawny (klocek introligatorski), sygn. Pol.6.II.1286-Pol.6.II.1327. Format bibliograficzny: 4. Pieczątki: 1, 10, 11. Dawne sygnatury: G.6. Zewnętrzne oznaczenia: DT. Krawędzie przycięte - barwione; typ oprawy (materiał) - papier; obleczenie - biała skóra, pergamin - czarny z rękopisu; okładzina - tektura; zdobienia oprawy -tłoczenia ślepe; średnie deformacje/ przedarcia/ ubytki; niewielkie ubytki spowodowane przez owady. W druku tenacula - małe karteczki przyklejane do kart, ułatwiające szybkie wyszukiwanie wiadomości w tekście (rodzaj zakładek). W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”.