Christliche, Vor-Achtbahren und Wolgelahrten H[er]rn Johann Reinhold Böhmen, bißhero treu-gewesenen Feld-Predigers, zum Deutschen und Polnischen Prediger der Thornischen Neustädtischen Evangelischen Gemeine [...]

Opis dokumentu

Druk zawierający kazanie Ephraima Praetoriusa wygłoszone z okazji wyboru na stanowisko polsko-niemieckiego kaznodziei gminy ewangelickiej w Nowym Mieście Toruń w 1711 r. Johanna Reinholda Böhma. W przedmowie Böhm dziękuje mówcy i informuje o powodach, dla których przygotował kazanie Praetoriusa do druku. Kazanie poświęcone jest powołaniu do stanu kaznodziejskiego. Autor nawiązuje do patrona imienia - Jana Ewangelisty, podkreślając jego ludzką śmiertelną naturę. Osoby noszące to imię obdarzone są szczególną bożą mądrością, zdolną zniszczyć królestwo diabelskie i powołani są przez Boga są do pełnienia szczególnego zawodu – pastora. W jego ślady podąża Johann Reinhold Böhm. Największym spośród Janów, był Jan Chrzciciel – boży wysłannik. Poprzednik Böhma na tym stanowisku – Michael Ringeltaub musiał zrezygnować z posługi z powodu choroby. Böhm był wcześniej polowym kaznodzieją przy gen. kawalerii Gebhardzie Lebrechcie Jahnus de Eberstett. Opis pojawienia się w Toruniu Böhma w momencie palącej potrzeby obsadzenia kaznodziei luterańskiej gminy zdradza ducha predestynacji. Przedmiotem dalszej części kazania jest przypowieść z Ewangelii św. Mateusza (22, 1-14) „Przypowieść o uczcie królewskiej” mówiące „Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych. Böhm był zwolennikiem pietyzmu, wg. Jacoba H. Zernecke pochodził z Kluczborka (Kreuzburg) na Dolnym Śląsku, do Torunia przybył 12 października 1711 r., a zmarł w wieku 30 lat 23 stycznia 1717 r. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. Pol.8.II.1219-Pol.8.II.1227.

Projekt „Digitalizacja, opracowanie i udostępnianie starodruków Biblioteki Elbląskiej” w ramach programu MKiDN Kultura cyfrowa 2019. „Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury”.