Christiani Thomasii Orationes academicae, I. De Jurisprudentiae corpore, anima, cadavere, sceleto, spectro. II. Cur Prorectoratum anteae recusatum suscreperit? III. An sapientem deceat magistratum gerere? Adjunctae sunt notae et observationes […]

Opis dokumentu

Druk zawiera trzy przemowy akademickie mieszczące się w dziedzinie nauk prawnych, poprzedzone wstępem i opatrzone podsumowaniami. We wstępie autor zaznacza, że publikuje mowy wygłoszone dawniej, snuje też refleksje o mądrości, wreszcie przytacza główne założenia zawartych w tomie mów, przedstawiających jego główne zastrzeżenia w odniesieniu do nauk prawnych, na koniec zwracając się do króla, który wbrew odrzuceniu przez wielu przywrócił go do godności akademickiej. Autor wyraża też przekonanie, że wraz z publikacją tych mów nastąpi jego pełna rehabilitacja. Pierwszą mowę wygłosił w dniu nadania promocji doktorskich, dnia 8 lipca 1707 roku, a jej tematem jest „ciało i dusza” prawdziwej nauki prawa oraz trzy rodzaje nauki fałszywej, określone jako „zwłoki”, „szkielet” oraz „widmo”. Mowa podzielona jest na osiem sekcji, w których tekstowi głównemu towarzyszą obszerne przypisy przywołujące myśli filozofów i ludzi nauki. Druga mowa, czy też publiczna deklaracja, wygłoszona została na okoliczność przyjęcia funkcji prorektora, 12 lipca 1708 roku. Tekst jest popisem retorycznym nawiązującym do burzliwej historii akademickiej myśliciela.Trzecia mowa wygłoszona została przez autora z okazji złożenia funkcji prorektora, 12 lipca 1709 roku i nosi przewrotny tytuł: Czy mędrzec powinien sprawować urząd? Moment złożenia urzędu stał się dla autora okazją do prześledzenia historii filozofii politycznej, żeby napiętnować źródła tego, co określa mianem „papiestwa” i wskazać na „wsteczne pozostałości polityczne papiestwa wśród protestantów w naszych czasach”.