Charis oder Ueber das Schöne und die Schönheit in den nachbildenden Künsten (Lipsk,1793) - druga część publikacji z dziedziny szeroko pojętej estetyki i filozofii sztuki, której autorem jest Friedrich Wilhelm Basilius von Ramdohr (1757-1822) - niemiecki prawnik, krytyk sztuki, publicysta, pisarz, od 1806 roku pruski dyplomata w Rzymie i Neapolu. Basilius von Ramdohr studiował prawo i estetykę na Uniwersytecie w Getyndze, po czym rozpoczął długą i błyskotliwą karierę jako krytyk sztuki i dyplomata. Jego praktyczne i teoretyczne zainteresowanie sztuką szło w parze z zawodową pracą prawniczą. Twórczość literacka w dziedzinie sztuki, a zwłaszcza filozofii sztuki obejmuje kilka publikacji. Do najbardziej popularnych należą:. „Ueber Mahlerei und Bildhauerarbeit in Rom für Liebhaber des Schönen in der Kunst“ z 1787, „Studien zur Kenntniß der schönen Natur, der schönen Künste, der Sitten und der Staatsverfassung auf einer Reise nach Dänemark” z 1792 oraz niniejsza, dwuczęściowa praca estetyczna „Charis oder Ueber das Schöne und die Schönheit in den nachbildenden Künsten”. W pracy autor podejmuje się filozoficzno-estetycznej refleksji nad podstawową, mającą swe źródło w antyku, kategorią estetyczną jaką jest piękno. Odnosi się do kanonu piękna i piękności w sztuce, poglądu na piękno i inne wartości estetyczne, rozpatruje kategorie piękna subiektywnego i obiektywnego, poddaje analizie kategorię piękna i piękności w sztuce naśladowczej, do której już w starożytności Arystoteles zaliczał malarstwo, rzeźbę, poezję, część muzyki etc.