Już karta tytułowa wskazuje, że mamy do czynienia ze zbiorkiem wierszy okolicznościowych należących do popularnego w czasach renesansu gatunku hodoeporikon – wierszy opisujących drogę. Utwory w tym zbiorku zostały napisane przez uczniów z powodu ukończenia i związanego z tym opuszczenia wrocławskiego gimnazjum elżbietańskiego przez ich kolegę Stefana Peregiusa z Koszyc. Okolicznościowe elegie ułożyli Węgier Mojżesz Zwniogh (Swniogherus), Georg Partackiusa i Mateusz Partackius z Budziszyna oraz Samuel Meienreis z Elbląga. Ostatni utwór w zbiorku to dziękczynna oda saficka napisana przez samego Peregiusa. Peregius parał się poezją, ponieważ wydany w 1599 roku zbiór poezji poetów węgierskich zebranych przez Ioannesa Bocatiusa (Johanna Bocka) zawiera kilka jego utworów. Utwory pozostałych autorów w zbiorku ułożono w dystychu elegijnym. Zawierają one konwencjonalne życzenia udanego powrotu do ojczyzny, zapewnienia o przyjaźni i modlitwy o pomyślność. Wątki chrześcijańskie przenikają się, co typowe dla tych utworów, z mitologicznymi. Druk współoprawny (klocek introligatorski), sygn. Pol.6.II.1328-Pol.6.II.1361. Format bibliograficzny: 4. Superekslibris: Samuel Meienreis. Pieczątki: 1, 10, 11. Dawne sygnatury: M.5, U.5, Z IIII?. Zewnętrzne oznaczenia: DT; pęknięcie zwięzów między blokiem a oprawą, poluzowanie oprawy, uszkodzenie przegubów; niewielkie deformacje; średnie zabrudzenia/zacieki/zaplamienia; niewielkie ubytki spowodowane przez owady. W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”.