Carmina In Discessvm Ex Academia Noribergensivm, Quæ Est Altorphii, Generosorum Dominorum Baronum, Iohannis Et Hertwigii Seidliciorvm a Schönfeld, Filiorum Magnifici & Generosi Domin...

Typ: Stary druk Rok publikacji: 1596 Miejsce publikacji: Noribergae Sygnatura: Pol.6.II.1051 biblioteka cyfrowa link Języki: lat Hasła kluczowe:
  • Gentili, Scipione (1563-1616)
  • Rittershausen, Konrad (1560-1613)
  • Zejdlic ze Šenfeldu, Hertvík (15?-1603)
  • Kauffmann, Paul (1568-1632)
  • Propemptikon
  • Poezja łacińska - 16 w.
Pobierz plik XML Pobierz plik TXT Kategorie:
Data dodania: 07.05.2015

Opis dokumentu

Powodem powstania druku jest wyjazd 12 lipca 1596 roku z Akademii w Altdorf i powrót w rodzinne strony dwóch dostojnych braci Jana i Hertwiga, synów wysokiego urzędnika czeskiego, radcy cesarskiego Hertwiga Seidliciusa z Schönfeld, właściciela miejscowości Zvoleněves i miasta Choceň, który służył u cesarza Rudolfa i za zasługi został obdarzony przez niego herbem i licznymi łaskami. Druk stanowi zbiór kilku utworów poetyckich różnego autorstwa, które od przyjaciół adresowane są Janowi i Hertwigowi Seidliciusom z Schönfeld. Jest typowym przykładem poezji tworzonej z okazji wyjazdu lub ukończenia studiów przez kolegów, ale jej twórcami bywali również nauczyciele. Autorem pierwszego wiersza pisanego heksametrem jest włoski profesor prawa Scipio Gentilis osiadły w tym czasie w Altdorf i wykładający w tamtejszej Akademii, zanim jeszcze została przekształcona w uniwersytet. Autorem następnego wiersza, również heksametru, jest niemiecki profesor prawa prywatnego w Akademii Cunradus Rittershusius, wspomina w nim cesarza rzymskiego i króla Czech Rudolfa II Habsburga oraz Pragę, w której cesarz rezydował. Georgius Volcartus, który był profesorem teologii i diakonem w Altdorf, jest twórcą dalszego utworu (pisanego dystychem elegijnym), stąd wiele w nim odniesień do wiary chrześcijańskiej. Autorami następnych wierszy są: Reimarus Seltrecht, kandydat praw (dystych elegijny), Adolph Boye z Nordstrand w Holsztynie, student prawa (dystych elegijny), i ponownie Conr. Rittershusius. Ten ostatni dedykuje swoją pożegnalną elegię Danielowi Lucinusowi z miasta Sušice, który był wychowawcą Jana i Hertwiga i razem z nimi opuszczał Altdorf. Wiersze posługują się typowymi odniesieniami do mitologii antycznej oraz wychwalają wiedzę i naukę. Druk współoprawny (klocek introligatorski) - sygn. Pol.6.II.1051-Pol.6.II.1052.Format bibliograficzny: 4. Krawędzie nieprzycięte; typ oprawy (materiał) - szary papier; oprawa miękka; niewielkie deformacje/przedarcia/ubytki. Oprawa zakwaszona. Foxing wyraźnie widoczny. W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”.