Dokument opublikowany w 1791 roku w Ratyzbonie (niem. Regensburg) zawierający zbiór refleksji filozoficzno – religijnych na temat wiary i religii pozytywnej (objawionej) rozumianej jako zbiór prawd i obowiązków religijnych, o których sam Bóg powiedział człowiekowi, czyli je objawił. Religia ta swoją treść opiera na nakazie, władzy i autorytecie swojego założyciela. Przedstawiane przez nią tezy wymagają powszechnej akceptacji wśród wyznawców niezależnie od ich treści i bezwarunkowego posłuszeństwa. Termin ten istnieje w opozycji do religii naturalnej, która jest z kolei zbiorem prawd i obowiązków religijnych, które człowiek poznał własnym rozumem, rozważając prawa rządzące wszechświatem. W materiale, opracowanym w formie listów kierowanych do Grafa von Hochenthal autor snuje m.in. rozważania o wartość religii objawionej, różnicach i różnorodność pomiędzy religią pozytywną a naturalną oraz aspektach pozwalających na ich rozróżnienie, podnosi kwestię dogmatu Trójcy Świętej etc.