Böhmens Antheil an der deutschen Literatur des XVI. Jahrhunderts […] 1. Theil: Bibliographie

Opis dokumentu

Böhmens Antheil an der deutschen Literatur des XVI. Jahrhunderts (Praga, 1890) - pierwsza część publikacji dotyczącej historii literatury niemieckiej w XVI wieku, na terenach Czech (niem. Böhmen) - jednej z trzech historycznych ziem czeskich, wchodzącej wraz z Morawami i Śląskiem Czeskim w skład dzisiejszej Republiki Czeskiej, w opracowaniu pochodzącego z Czech bibliotekarza i historyka literatury Rudolfa Wolkana (1860-1927). Autor od 1902 r. był skryptorem, później kustoszem, a od 1920 r. aż do przejścia na emeryturę w 1923 r. wicedyrektorem Biblioteki Uniwersyteckiej Uniwersytetu Wiedeńskiego. Przez całe życie zajmował się historią literatury w Czechach, Huterytami, Braćmi Czeskimi oraz ruchem religijnym anabaptystów w okresie reformacji. Był współpracownikiem Allgemeine Deutsche Biographie (ADB), wydawanej przez Duncker & Humblot w Lipsku, dla której napisał szereg artykułów biograficznych. „Böhmens Antheil an der deutschen Literatur des XVI. Jahrhunderts” składa się trzech części, wydanych na przestrzeni 1890-1894. W przedmowie do niniejszej części Wolkan zaznacza, że głównym celem pracy było udowodnienie nieprawdziwości poglądu, że w okresie po wojnach husyckich a przed bitwą na Białej Górze (1620) Niemcy w Czechach nie mieli własnego życia intelektualnego. Materiał pierwszej części prezentuje skompilowaną bibliografię literatury niemieckiej w XVI wieku (1500-1599) i zawiera niespełna czterysta pozycji bibliograficznych. W drugiej części publikacji Wolkan prezentuje liczne próbki tekstów, m.in. ze zbioru kazań pogrzebowych Johannesa Mathesiusa czy pieśni Georga Brentö von Elbogena. Natomiast trzecia część sięga późnego średniowiecza i dotyka w szczególności wpływów humanistycznych. Dla literaturoznawców i historyków, publikacja jest ważnym dziełem referencyjnym i źródłem do badań nad Czechami.