„Teologia biblijna” - trzecia części publikacji stanowiącej pomocne narzędzie do studium biblijnego i teologicznego, w opracowaniu niemieckiego teologicznego pisarza i kaznodziei Christopha Friedricha von Ammona (1766-1850). Teologia biblijna to dyscyplina naukowa, stanowiąca istotny dział biblistyki, powszechnie uprawiana przez Ojców Kościoła, która została ponownie odkryta w ramach odnowy biblijnej. Stała się przedmiotem studiów teologicznych i została zalecona zarówno przez dokumenty Stolicy Apostolskiej jak i Sobór Watykański II. Posługując się sformułowaniem Stanisława Lyonetta SJ, można określić teologię biblijną jako: „systematyczny i wyprowadzony w świetle wiary wykład nauki Pisma Świętego”. Teologia biblijna stanowi sposób czytania Biblii. Jest gałęzią hermeneutyki. Zgodnie z jej założeniami, Pismo ma wielu autorów i wiele różnych ksiąg, które opowiadają jedną wspólną historię Bożego autorstwa – historię o Chrystusie. Teologia biblijna jest wykładem czyli całościowym ujęciem właściwej sobie problematyki. Niniejsza trzecia część publikacji Ammona rozwija w pierwszym rozdziale zagadnienie udoskonalania i uszczęśliwiania człowieka prze Jezusa, odnosząc się m.in. do kwestii chrztu, wiary, grzechu, przemiany serca, usprawiedliwienia, komunii i łaski Bożej. W drugim rozdziale odnosi się do perspektyw chrześcijan na wieczności i dotyka kwestii kościoła chrześcijańskiego, śmierci i nieśmiertelności, zmartwychwstania umarłych, końca świata i sądu ostatecznego.