Beyträge zur Geschichte der Philosophie […] XI und XII. Stück […]

Opis dokumentu

Wydany w 1799 roku w Jenie jedenasty i dwunasty tom Beyträge zur Geschichte der Philosophie (Przyczynek do historii filozofii) autorstwa Georga Gustawa Fülleborna (1769-1803) - niemieckiego filozofa, filologa, etnografa, publicysty, tłumacza literatury polskiej, założyciela naukowego ludoznawstwa na Śląsku, popularyzatora filozofii (swoje poglądy opierał na filozofii Fryderyka Augusta Wolffa i Immanuela Kanta). Urodzony w Głogowie Fülleborn odegrał dużą rolę w upowszechnianiu kultury polskiej na Dolnym Śląsku. Po ukończeniu gimnazjum protestanckiego rozpoczął w 1786 roku studia na Uniwersytecie w Halle, gdzie studiował teologię, filologię, filozofię i archeologię. W 1789 roku po obronie doktoratu z filozofii (Liber de Xenophane, Zenone, Gorgia, Aristoteli vulgo tributus, passim illustratus) wrócił do Głogowa, gdzie objął funkcję kaznodziei kościoła ewangelicko-reformowanego. Jednocześnie od 1791 roku był wykładowcą języków starożytnych w Gimnazjum św. Elżbiety we Wrocławiu. W latach 1798-1800 wydawał tygodnik literacki Nebenstunden. Od kwietnia 1800 roku aż do śmierci sprawował kierownictwo nad tygodnikiem Der Breslauer Erzäler. W latach 1791-1799 opublikował 12 tomów Beyträge zur Geschichte der Philosophie. Niniejszy, ostatni tom 12-częściowego dzieła autora zawiera m.in. oryginalne, łacińskie fragmenty dzieł włoskiego filozofa renesansowego Giordano Bruno (1548-1600), którego teorie wyprzedzały ówczesne czasy i zapowiadały współczesną naukę, odnosi się do ateizmu reprezentowanego przez Diagorasa z Melos (gr. Διαγόρας ὁ Μήλιος) - greckiego poety i sofisty z V wieku p.n.e.; prezentuje fragmenty rozpraw filozoficznych napisanych w latach 1766, 1768 i 1770 przez śląskiego pisarza i filozofa Christiana Garve (1742-1798) etc. W zbiorach Biblioteki Elbląskiej znajdują się również tomy 3 - 10 (syg. 92362-92362g).