Betrachtungen über die Sittlichkeit der Vergnügungen (Flensburg, Lipsk; 1779) - druga części dzieła filozoficznego, zawierającego rozważania dotyczące moralności przyjemności autorstwa niemieckiego pedagoga i filozofa Martina Ehlersa (1732-1800). Dokument zawiera osobiste, psychologiczno - etyczne refleksje autora dotyczące przyjemności, rozumianej jako doświadczenie zmysłowe o charakterze indywidualnym, które obok uczucia bólu, czyli nieprzyjemności, jest podstawowym impulsem, który ma wpływ na ewolucję naszego gatunku oraz zachęca do działań zapewniających przetrwanie oraz źródeł i wartości przyjemności, którą już Sokrates uważał samą w sobie jako neutralną moralnie, której wartość zależy od sposobu korzystania z niej. Niniejsza część opracowania odnosi się przede wszystkim do źródeł i wartości przyjemności, którymi mogą być m.in. pantomima, maskarada, muzyka i taniec, dzieła sztuki, gry, polowanie etc.