Elbląska Biblioteka Cyfrowa Adres URL: http://historia.bibliotekaelblaska.pl/dokument/bernhard-ramazzinis-abhandlung-von-den-krankheiten-der-kuenstler-und-handwerker-neu-bearbeitet-und-vermehret-von-dr-johann-chris Tytuł: Bernhard Ramazzini’s […] Abhandlung von den Krankheiten der Künstler und Handwerker neu bearbeitet und vermehret von Dr. Johann Christian Gottlieb Ackermann Typ: Stary druk Autor: Ramazzini, Bernardino Ackermann, Johann Christian Gottlieb Rok publikacji: 1780 Miejsce publikacji: Stendal Strony: [30], 311 Języki: ger Sygnatura: 91500 Kategorie: Zbiory zabytkowe Stare druki XVII-XVIII w. Hasła przedmiotowe: Stary druk - 18 w. Medycyna - historia Medycyna - choroby zawodowe - diagnostyka Medycyna pracy - historia Ramazzini, Bernardino (1633-1714) Ackermann, Johann Christian Gottlieb (1756-1801) Opis dokumentu: Dzieło Bernardino Ramazziniego (1633-1714) - włoskiego lekarza, profesora Uniwersytetu w Padwie , pioniera medycyny pracy. De Morbis Artificum Diatriba, wydana została po raz pierwszy w 1700 r. w Modenie. Biblioteka Elbląska dysponuje niemieckim tłumaczeniem z 1780 roku zredagowanym przez Johanna Christiana Gottlieba Ackermanna (1756-1801) – niemieckiego doktora, którego centralnym punktem pracy naukowo – badawczej było studiowanie i tłumaczenie na język niemiecki obcojęzycznych, historycznych opracowań i publikacji medycznych. Ramazzini co było innowacyjne, uważał, że jednym z podstawowych pytań, jakie powinien zadać lekarz choremu, było pytanie o zawód – jako pierwszy zwrócił uwagę na choroby zawodowe i wpływ pracy zawodowej na zdrowie człowieka. W części pierwszej zostały omówione w sposób ogólny przyczyny chorób zawodowych. Wskazał jako czynniki chorobotwórcze – używanie materiałów chorobotwórczych, zajmowana pozycja przy pracy, miejsce pracy. Kolejna część omawia przyczyny i najczęstsze choroby występujące w konkretnych zawodach. Autor wyodrębnił 5 grup rzemiosł, które miały wspólne czynniki negatywnie wpływające na zdrowie. Były to: 1) „zawody brudne” - garbarze, kuśnierze, siodlarze, olejarze, serowarzy, mydlarze, wytwórcy świec, pracze, rzeźnicy, grabarze etc. (Podstawową wadą pracy był smród i brud związany z powstawaniem produktu, przeszkadzający nie tylko rzemieślnikowi, ale także okolicznym mieszkańcom. Zalecano więc lokowanie warsztatów związanych z tymi zawodami poza murami miejskimi, ze względu na ich wpływ na powietrze.) 2) „zawody kurzące” - piekarze, młynarze, pracownicy młynów, perukarze, murarze i kamieniarze; 3) „zawody wymagające chodzenia, siedzenia i stania” - krojczy sukna, pończosznicy, krawcy, gońcy, jeźdźcy, tragarze, szermierze, Żydzi; 4) zawody związane z wodą – łaziebnicy, rybacy, żeglarze, pracownicy salin, winiarze, piwowarzy; 5) zawody różne – pracownicy fabryk, wykonujący zawody delikatne (złotnicy, zegarmistrzowie), mówcy, śpiewacy, fleciarze / trębacze, rolnicy;