Opublikowana w 1849 roku w Królewcu (niem. Königsberg) i Berlinie broszura omawiająca fonetykę i akcentologię języka litewskiego. Niniejsza książka wraz z opublikowaną sześć lat wcześniej, w 1843 roku w Królewcu broszurą zawierającą alfabetycznie uporządkowaną listę najpopularniejszych niemieckich zwrotów przyimkowych i ich litewskich odpowiedników stanowi przyczynek do znajomości języka litewskiego. Obie publikacje przeznaczone były dla słuchaczy seminarium języka litewskiego na Uniwersytecie w Królewcu. Autorem opracowań był językoznawca i profesor na Uniwersytecie w Królewcu Friedrich Kurschat, lit. Frydrichas Kuršaitis (1806-1884). Kurschat opracował i wydał kilka publikacji lingwistycznych języka litewskiego. Jego najważniejszym dziełem była gramatyka języka litewskiego wydana w 1876 roku. Znacznie poprawiła ona wcześniejszą gramatykę Augusta Schleichera (1821-1868) opublikowaną w 1856 roku i pozostała najbardziej kompletną i autorytatywną gramatyką do czasu opublikowania przez Jonasa Jablonskisa (1860-1930) własnej gramatyki w 1901 roku. Gramatyka Kurschata omawiała związki między litewskim a innymi językami indoeuropejskimi, zawierała mapę miejsc, w których mówiono po litewsku, charakteryzowała dialekty litewskie, opisywała litewską fonetykę, słowotwórstwo i składnię, dostarczała wielu nowych przykładów (głównie z jego rodzimego dialektu) i po raz pierwszy szczegółowo omawiała litewską akcentologię. Autor wydał także dwutomowy słownik niemiecko-litewski i jednotomowy słownik litewsko-niemiecki. Był aktywnym tłumaczem i redaktorem różnych tekstów religijnych, w tym m.in. oficjalnego wydania śpiewnika, litewskiego tłumaczenia Biblii i Małego Katechizmu Lutra.