Begebenheiten des Roderich Random […] Zweyter Theil

Typ: Stary druk Rok publikacji: 1775 Miejsce publikacji: Dresden Autor:
  • Smollett, Tobias George
Illustracje: 1 Strony: [ 2 ]; 449-940 Sygnatura: 94334 biblioteka cyfrowa link Języki: ger Hasła kluczowe:
  • Stary druk - 18 w.
  • The Adventures of Roderick Random - przekład niemieckojęzyczny - 18 w.
  • Angielskie powieści - 18 w.
  • Powieść pikarejska - 18 w.
  • Smollett, Tobias George - dorobek literacki
  • Smollett, Tobias George (1721-1771)
Pobierz plik XML Pobierz plik TXT Kategorie:
Data dodania: 18.02.2022

Opis dokumentu

Begebenheiten des Roderich Random… (Drezno, 1775) - druga część niemieckojęzycznego przekładu „The Adventures of Roderick Random” (pol. „Niezwykłe przygody Roderyka Randoma”) , powieści pikarejskiej (łotrzykowskiej), której autorem jest szkocki pisarz Tobias George Smollett (1721-1771). Awanturnicza powieść Smolletta, po raz pierwszy opublikowana w 1748 roku, oparta jest częściowo na doświadczeniach samego autora, jako oficera chirurga na statku brytyjskiej marynarki wojennej, szczególnie w bitwie pod Cartagena de Indias w 1741 roku. W przedmowie Smollett dostrzega związki swojej powieści z dwoma satyrycznymi utworami z gatunku powieści łotrzykowskiej, które przetłumaczył na język angielski: „Don Kichotem” Miguela de Cervantesa i „Gilem Blasem” Alaina-René Lesage'a. Powieść opowiada historię życia Rodericka Randoma, który urodził się jako syn szkockiego dżentelmena i kobiety z niższej klasy, przez co jest odrzucany przez rodzinę ojca. Jego matka umiera wkrótce po porodzie, a ojciec popada w obłęd z żalu. Roderick nie ma wsparcia w rodzinie ze strony ojca, a sporadycznej pomocy udziel mu jedynie wuj ze strony matki Tom Bowling. Chłopak wyrusza więc w podróż, pełną przygód i perypetii, odwiedzając między innymi: Londyn, Bath, Francję, Indie Zachodnie, Afrykę Zachodnią i Amerykę Południową. Nie mając pieniędzy na utrzymanie, na każdym kroku spotyka się ze złośliwością, dyskryminacją etc. Młody, trochę złośliwy bohater to jednak siłacz o szczególnym charakterze, który zdaje się być zdolnym do wszystkiego dzięki swojemu wybujałemu dowcipowi i sprytowi. Pomimo przeciwności losu zjednuje sobie kilku zagorzałych przyjaciół. Powieść kończy szczęśliwe, wyidealizowane zakończenie, które jest wyrazem optymistycznej wiary większości pisarzy i filozofów oświecenia, że pogodzenie pragnień jednostki z jednej strony, i dobro ogółu z drugiej wzajemnie się nie wykluczają, a przeciwnie stają się współzależne.