Aus Dirschaus Vergangenheit : Zum 650 jährigen Jubiläum der Stadt

Opis dokumentu

Publikacja historyczna wydana z okazji 650 lecia istnienia miasta Tczewa (ukazała się pierwotnie w „Dirschauer Zeitung” 1910/11). Właściwe obchody zaplanowano jednak na rok później, gdy będzie już gotowa hala miejska, w której będą mogły odbyć się uroczystości Prawa miejskie Tczew uzyskał w 1260 r. (nadał mu je pomorski książę Sambor II, dla którego Tczew był rezydencją, jednak ślady osadnictwa na tym terenie datują się naczasy znacznie wcześniejsze (znaleziska z epoki kamiennej oraz – szczególnie liczne – z epoki brązu, m. in. grobowiec z 14 urnami z prochami spalonych na stosie ciał). Ostatnim władcą z rodu Sambora był jego wnuk Kazimierz, który rezydował w Tczewie w latach 1308-1310. Poprosił on Zakon Krzyżacki o ochronę Tczewa przed Brandenburczykami. Krzyżacy przejęli miasto, podpalili i zniszczyli zamek. Po bitwie grunwaldzkiej Tczew przeszedł pod panowanie polsko-litewskie. Głównymi zajęciami mieszkańców Tczewa było rolnictwo, hodowla bydła, rzemiosło, handel i rybołówstwo. Wielu trudniło się flisactwem na własnych tratwach. Jednym z najbardziej dramatycznych wydarzeń za panowania polskich władców był pożar z 1577 r., spowodowany nieostrożnością polskich wojsk (pastwą płomieni nie padły jedynie mury miejskie, kościoły, trzy domy mieszkalne i dwa spichlerze). W 1623 w Tczewie był hucznie przyjmowany Zygmunt III Waza wraz z rodziną. W latach 1626-29 czterokrotnie zatrzymywał się w mieście Gustaw Adolf. Tczew poważnie ucierpiał w wyniku wojen ze Szwecją.