Pierwsze wydanie łacińskiego przekładu De sectione rationis i De sectione spatii Apoloniusza z Pergi autorstwa Edmonda Halleya. Tekst oryginalny (przez długie lata uważany za zaginiony) przetrwał tylko w języku arabskim w formie częściowo zniszczonego rękopisu. Halleyowi udało się odtworzyć i przetłumaczyć go bez znajomości języka arabskiego, dysponując jedynie kilkoma fragmentami łacińskiego tłumaczenia i uwagami Pappusa z jego zbioru Synagoge (podręcznik starożytnej geometrii), który odwołuje się do częściowo zaginionych dzieł innych matematyków. De sectione rationis i De sectione spatii to jedne z pomniejszych dzieł Apoloniusza będące ćwiczeniami z algebry geometrycznej (wyznaczania proporcjonalnych odległości między trzema punktami na trzech przecinających się liniach). Halley dołączył do dzieła przedmowę z VII księgi zbioru Pappiusza wraz z jego uwagami dotyczącymi prac matematycznych Apolloniusza. Przekład poprzedza dedykacja adresowana do innego brytyjskiego matematyka Henry’ego Aldricha.