Anweisung die Seidenwürmer auf Matten bequemer, zahlreicher und vortheilhafter, als es bisher möglich war, zu erziehn, nebst andern hierher gehörigen nützlichen Bemerkungen

Opis dokumentu

XVIII - wieczny dokument wydany najprawdopodobniej w 1785 roku w Poczdamie autorstwa Matteo Liveratiego. Tematyka publikacji dotyczy jedwabnictwa, jednej z najstarszych gałęzi hodowli zwierząt (początkowo w starożytnych Chinach, prawdopodobnie także w Indiach), w Europie zapoczątkowana w VI wieku, chociaż według niektórych źródeł greckich, jedwab mógł powstawać w Grecji już w IV w. p.n.e. Chińskie podanie głosi, że jedwab został odkryty w ogrodzie cesarza Huang Di, żyjącego w latach 2698 – 2598 p.n.e. Według legendy cesarz poprosił swą żonę Xi Lingshi, by sprawdziła, jaki szkodnik niszczy drzewa morwowe. Cesarzowa zauważyła, że są to białe larwy, które przędą błyszczące kokony. Przypadkowo jeden kokon wpadł jej do wrzątku i okazało się, że można wyciągnąć z niego delikatną nić, którą Xi Lingshi zawinęła na szpulkę. W ten sposób, jak głosi legenda, odkryła tajemnicę produkcji jedwabiu. Opracowanie jest praktyczną instrukcją wychowu jedwabników (grupa owadów wytwarzających włókno jedwabne, wykorzystywanych do produkcji jedwabiu) na matach, które autor uznaje za bardziej pożyteczne i efektywne niż metody stosowane dotychczas. Materiał uzupełniają praktyczne komentarze autora.Warto w tym miejscu zauważyć, że prowadzona przez Fryderyka II Wielkiego (1712-1786) – króla Prus w latach 1740-1786 polityka gospodarcza stwarzała niezwykle korzystne warunki do stymulowania przemysłu jedwabniczego. Interwencyjne działania państwa w tym zakresie polegały na stosowaniu technik stanowiących charakterystyczną mieszankę zachęt i nakazów. Subsydiowanie, dotowanie, ochrona celna i zwolnienia podatkowe miały za zadanie sprzyjać dynamizacji przemysłu jedwabniczego.