Antonii Mizaldi Monlvciani Planetae, siue Planetarum Collegium [...]

Opis dokumentu

Poemat astronomiczny francuskiego uczonego Antonia Mizaulda (1510-1578) poświęcony charakterystyce planet. Dzieło poprzedza erudycyjny wstęp adresowany do prawnika Antoine’a Minarda, w którym autor powołując się na autorytet Anaksagorasa, porównuje troskę o sprawy ziemskiej ojczyzny z troską o studiowanie spraw ojczyzny w niebie. W ten sposób Mizauld wyjaśnia przyczynę, dla której podjął się zgłębiania astronomii. Po wstępie autor zamieścił obszerne streszczenie swojej pracy z listą poruszanych zagadnień. W swojej poetyckiej charakterystyce planet uwzględnia m.in. ich położenie, ruch, właściwości fizyczne, wschody i zachody oraz istniejące powłoki. Zwraca także uwagę na emitowane światło i kolory oraz wpływ układu planet na ludzki los (znaki zodiaku) - choroby, cechy przywódcze, nieporadny charakter itd. Oprócz planet Mizauld opisuje również księżyc i słońce. Sam traktat ma formę epickiego poematu pisanego heksametrem zgodnie z zasadami klasycznej retoryki (zaznaczone części: propositio, invocatio i narratio). Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. SD.XVI.1076 - SD.XVI.1078.