Antonii Mizaldi Monlvciani Asterismi: siue Stellatarum octaui coeli imaginum Officina [...]

Opis dokumentu

Poetycki traktat astrologiczny francuskiego astronoma i lekarza Antonia Mizaulda (1510-1578). Utwór dedykowany jest biskupowi diecezji Lombez Antoine’owi Olivariusowi, do którego adresowana jest również erudycyjna przedmowa otwierająca dzieło. Autor przybliża w niej treść swojej pracy (opis gwiazd z ósmej sfery nieba) i zachwala uczoność rodu Olivierów. Wylicza też licznych autorów klasycznych poruszających w swych dziełach temat astronomii, wskazując jednocześnie na konieczność wyboru poetyckiej formy, która najpełniej oddaje piękno nieba. Dzieło otwiera spis treści, po nim znajduje się poetycki opis 48 gwiazdozbiorów (tzw. gwiazd stałych) z podziałem na znaki zodiaku. Traktat ma formę astronomicznego poematu pisanego heksametrem z zachowaniem retorycznych zasad kompozycji (część propositio, invocatio, narratio). Po nim autor zamieścił krótkie posłowie adresowane do czytelnika (miłośnika nieba) i enkomion dedykowany kanclerzowi François Olivierowi, w którym wygłasza pochwałę astronomii, jako najważniejszej z wszystkich nauk. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. SD.XVI.1076 - SD.XVI.1078.