Antiqvitatvm romanarvm Pavli Manvti libri dvo [...]

Opis dokumentu

Dzieło historyczne poświęcone ustrojowi starożytnego Rzymu autorstwa włoskiego uczonego Paola Manuziego (1512–1574). Praca cieszyła się ogromną popularnością wśród humanistów z całej Europy. Doczekała się wielu wydań i wznowień już po śmierci Manuziego. Dzieło składa się z dwóch ksiąg poprzedzonych osobnymi przedmowami (księgi były też wydawane w osobnych publikacjach). Adresatem pierwszej z nich jest kardynał Ippolito Este, drugiej mecenas uczonego - książę Sory Giacomo Boncompagni (syn papieża Grzegorz XIII). Manuzio pisze w nich o historiozoficznych zaletach płynących ze studiowania starożytnej historii, która jest najlepszą nauczycielką nie tylko dla współczesnych rządzących, ale i przedstawicieli kościoła. Pierwsza księga poświęcona jest rzymskiemu prawodawstwu. Uczony śledzi jego początki, objaśnia podstawową terminologię i okoliczności historyczne, w których ustanowiono poszczególne prawa. Na uwagę zasługuje pogłębiona refleksja badacza nad motywacją prawodawców i społecznymi reperkusjami, jakie wywołało wprowadzenie nowych praw. Druga księga poświęcona jest historii rzymskiego senatu, w której uczony nie tylko śledzi początki i rozwój rzymskiej idei demokracji, ale także wygłasza pochwałę starożytnej mądrości i praworządności. Dodatkiem do każdej z ksiąg jest kalendarium historyczne i alfabetyczny spis treści. Dokument współoprawny z innymi drukami (klocek introligatorski), sygn. SD.XVI.1143 - SD.XVI.1144.