Anatomica corporis virilis et muliebris historia Caspari Vauhini...Hippocrat. Aristotel. Galeni auctoritae...

Typ: Stary druk Rok publikacji: 1697 Miejsce publikacji: Lugduni Autor:
  • Bauhin, Caspar
Strony: [8], 210, [6] Sygnatura: Pol.7.II.5881 biblioteka cyfrowa link Języki: grc, lat Hasła kluczowe:
  • Posth, Johannes (1537-1597)
  • Anatomia
  • Medycyna - historia - do 16 w.
  • Bauhin, Caspar (1560-1624)
  • Galen (ok. 130 - 200 n.e.) [właśc. Claudius Galenus]
  • Arystoteles (384 p.n.e.- 322 p.n.e.)
Pobierz plik XML Pobierz plik TXT Kategorie:
Data dodania: 17.10.2014

Opis dokumentu

Historia anatomii człowieka - nauki o budowie ciała ludzkiego, autorstwa Gasparda Bauhina (1560-1624) [inaczej Caspera Bauhina], szwajcarskiego naturalisty, lekarza, anatoma i botanika. Bauhin, wprowadził m.in. binominalny system klasyfikacji do anatomii i botaniki, udowodnił na materiale sekcyjnym istnienie zastawki krętniczo-kątniczej, wydał wykaz wszystkich znanych roślin (ponad 6000), był też pionierem w dziedzinie tworzenia herbariów, czyli zbiorów zasuszonych roślin (stworzony przez niego zielnik zawierał 4000 okazów). Praca „Anatomica corporis …” Bauhina inspirowana była wielkimi autorytetami z dziedziny medycyny, m.in. Hipokratesa z Kos (ok. 460 p.n.e.- ok. 370 p.n.e.) - lekarza greckiego, jednego z najwybitniejszych prekursorów współczesnej medycyny, obdarzonego przydomkiem "ojca medycyny; Arystotelesa (384 p.n.e.- 322 p.n.e.) - filozofa, jednego z trzech, obok Sokratesa i Platona najsławniejszego filozofa starożytnej Grecji oraz Galena, właściwie Claudiusa Galenusa (ok. 130-200 n.e.) - rzymskiego lekarza greckiego pochodzenia, anatoma, utalentowanego badacza i pisarza. Mimo znaczących osiągnięć Galen nie ustrzegł się błędów, gdyż nie wykonał żadnych sekcji ludzkich zwłok (sekcje przeprowadzał tylko na zwierzętach). W druku marginalia, ozdobniki drukarskie: inicjały, winiety. Za stroną tytułową dedykacja dla Władysława Veleno barona z Žerotín (niem. Zerotein) (przywódca morawskiej emigracji). W tekście dwa wiersze: epigram z 1596 r. - niemieckiego poety, lekarza Johannesa Posthiusa (1537-1597) oraz wiersz studenta medycyny i botaniki w Bazylei Jacobusa Cargillusa. Na końcu druku indeks alfabetyczny. Druk współoprawny (klocek introligatorski), sygn. Pol.7.II.5880-Pol.7.II.5884. Format bibliograficzny: 8. Pieczątki: 1, 3, 10, 11. Dawne sygnatury: W.8, Uf 199. Zewnętrzne oznaczenia: NT. Krawędzie przycięte - nakrapiane; typ oprawy (materiał) - półskórek; obleczenie - skóra brązowa; zdobienia oprawy - tłoczenia ślepe (wielobarwny marmurek); okładzina - tektura; niewielkie przedarcia/ubytki; średnie zmiany strukturalne. W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”.