Alloquiorum Osiecensium sive variorum familiarium sermonum libri quinque : in quibus praeter examen anatomiae Cichocianae...

Typ: Stary druk Rok publikacji: 1615 Miejsce publikacji: Cracoviae Autor:
  • Cichocki, Kasper
Strony: [2], 540, [2] Sygnatura: Pol.7.II.475 biblioteka cyfrowa link Języki: lat Hasła kluczowe:
  • Cichocki, Kasper (1545-1616)
  • Anglia - historia
  • Protestantyzm
  • Rozprawa naukowa - 17 w.
  • Reformacja
Pobierz plik XML Pobierz plik TXT Kategorie:
Data dodania: 10.12.2013

Opis dokumentu

Rozmowy osieckie to rozprawa naukowa o cofaniu się reformacji wśród szlachty autorstwa Kaspra Cichockiego ( 1545-1616) - teologa i polemisty katolickiego, kanonika kolegiaty sandomierskiej, proboszcza parafii św. Piotra w Sandomierzu, profesora na wydziale filozoficznym Akademii Krakowskiej. Swoje dzieło dedykował opatowi Hieronimowi Ossolińskiemu. Treścią naraził się bezpośrednio królowi angielskiemu Jakubowi I, krytykując jego protestanckie rządy oraz przypisując władcom Anglii liczne zbrodnie. Publikacja wywołała skandal oraz ostrą reakcją dworu angielskiego (domagano się wręcz „karania gardłem”). Książka znalazła się na liście ksiąg zakazanych. W końcu lipca 1615 Jakub I wysłał do Zygmunta III, swego posła Johna Dickensona z żądaniem zadośćuczynienia za obrażające zwroty w stosunku do angielskiego monarchy. Sprawy tej zręcznie bronił kanclerz F. Kryski. W trakcie tych niesnasek na dworze królewskim Cichocki zmarł (1616). (W tekście przedstawiona również sylwetka szlachcica polskiego - Piotra II Bal’a (herbu Gozdawa), któremu przypisuje autor odbudowę klasztoru w Sanoku wraz z kościołem, oraz wspieranie tamtejszego kolegium jezuickiego). Za stroną tytułową ozdobna winieta z toporem. (Herb Topór – jeden z najstarszych polskich herbów szlacheckich, posługiwały się nim m.in. rodziny zamieszkujące ziemie krakowską). Dawne sygnatury druku: T.3, U.4. Inne znaki własnościowe: Ao 1622 19 Septembr. Zewnętrzne oznaczenia: DT. Typ oprawy (materiał) - biały pergamin (oprawa z japem); krawędzie – nakrapiane; okładzina – tektura; średnie deformacje; niewielkie zagniecenia/zażółcenia/zbrązowienia/ubytki/przedarcia; znaczne zabrudzenia; ubytki spowodowane przez owady. W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”.