Opublikowany w 1800 roku w Dortmundzie uporządkowany wyciąg z Landrechtu pruskiego w części dotyczącej przepisów prawa handlowego. Autorem opracowania jest Christian Dietmar Carl von Mallinckbrodt (1769-1842) - urzędnik administracji publicznej w Królestwie Prus. Landrecht pruski, inaczej „pruskie prawo krajowe”, oficjalnie „Powszechne prawo krajowe dla państw królewsko-pruskich” (niem. Allgemeines Landrecht für die Königlich Preussischen Staaten) był powszechnym kodeksem obowiązujący w Prusach od 1 czerwca 1794 roku do 1900 roku. W części dotyczącej zagadnień prawa handlowego obejmował m.in. przepisy dotyczące weksli i zwyczajów handlowych. Wekslem pozostawał dokument, na podstawie którego osoba zobowiązywała się do zapłaty oznaczonej kwoty pod rygorem natychmiastowej odpowiedzialności, a zdolność wekslową posiadali kupcy, przedsiębiorcy przemysłowi, handlujący na morzu i w ramach żeglugi śródlądowej, właściciele majątków szlacheckich i dzierżawcy domen. Innym osobom taką zdolność mógł przyznać sąd. Według Landrechtu kupcem był ten, kto zawodowo i na własny rachunek prowadził sprzedaż rzeczy, weksli lub książek. Kupcy mieli prawo do posiadania firmy. Oprócz tego Landrecht regulował również instytucję spółek handlowych, maklerów (zawodowych przedsiębiorców -pośredników) etc.