Allgemeine Orthopädie, Gymnastik und Massage

Opis dokumentu

 Allgemeine Orthopädie, Gymnastik und Massage (Lipsk, 1882)- dzieło medyczne podejmujące zagadnienia z zakresu ortopedii oraz gimnastyki i masażu jako narzędzi wykorzystywanych i wspomagających procesy leczenia i terapii w ortopedii i innych specjalnościach lekarskich, napisane przez niemieckiego chirurga i stomatologa Friedricha Carla Ferdynanda Buscha (1844-1916). Opracowanie stanowi drugą część drugiego tomu serii „Handbuch der allgemeinen Terapie”, która została opublikowana po raz pierwszy w czterech tomach na przestrzeni 1880-1884, pod redakcją niemieckiego lekarza, profesora patologii i medycyny klinicznej na Uniwersytecie w Monachium Hugo Wilhelma von Ziemssena (1829-1902).Seria została następnie przetłumaczona na język angielski i opublikowana jako „Handbook of general therapeutics” (1885-1887). Urodzony w Elblągu Busch studiował w Jenie, Królewcu i Berlinie. W czasie studiów w 1862 roku został członkiem organizacji studenckiej Burschenschaft Teutonia Jena. Od 1868 do 1874 roku pracował jako asystent w klinice królewskiej uczelni chirurgicznej i jako prywatny wykładowca, a od września 1875 jako profesor nadzwyczajny chirurgii na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie. W 1884 roku został pierwszym dyrektorem nowo utworzonego uniwersyteckiego instytutu dentystycznego (Zahnärztlichen Institutes der Friedrich-Wilhelms-Universität zu Berlin). Materiał podzielony został na trzy zasadnicze części. Pierwsza zawiera wprowadzenie, w którym Busch prezentuje m.in. historię gimnastyki, która była znana już w starożytności. Służyła ona do osiągania sprawności fizycznej i harmonijnego rozwoju ciała. System ten, o którym pisali już Homer, Arystoteles i Platon, obejmował aktywności sportu takie jak: pływanie, wyścigi, zapasy, boksowanie, jazdę. W dalszej kolejności kreśli obraz pierwszych nowożytnych systemów gimnastycznych (tzw. szwedzki i niemiecki) oraz przedstawiam zalety stosowania gimnastyki i masażu w medycynie. Wstęp uzupełnia obszerna literatura tematu. Kolejna część pracy Buscha odnosi się symptomatologii, diagnostyki, leczenia, rehabilitacji i terapii najczęstszych schorzeń, wad i uszkodzeń  narządów ruchu oraz przywracania lub polepszania właściwego stanu zdrowia m.in. poprzez stosowanie form aktywności i rehabilitacji ruchowej, jakimi są gimnastyka i masaż. Omówieniu poddane zostają najczęstsze wrodzone wady i deformacje części ciała i narządów, ze szczególnym uwzględnieniem wad kręgosłupa: lordozy, skoliozy i kifozy. Trzecia i ostatnia część materiału odnosi się m.in. do wykorzystywania gimnastyki i masażu w leczeniu i rehabilitacji schorzeń nie ortopedycznych, w tym m.in. zwyrodnienia i zniekształcenia stawów, zaparć, jąkania, pląsawicy zwanej chorobą św. Wita, chorób umysłowych, nerwic i histerii etc.