Sonata, forma muzyczna typowa dla muzyki klasyczno-romantycznej. Termin sonaty w muzyce barokowej oznaczał kilkuczęściowy utwór instrumentalny którego forma prawdopodobnie rozwinęła się z renesansowej instrumentalnej canzony – określenie dotyczące kilku rodzajów utworów wokalnych i instrumentalnych: pieśni na głos o pochodzeniu ludowym, w muzyce renesansu – utwór instrumentalny, w muzyce baroku – rodzaj formy muzycznej imitacji zbliżonej do fugi. Canzona rozwinęła się we Francji i dała początek sonacie. Twórczość H. Nitschmanna stanowi dowód zainteresowania autora kulturą muzyczną w środowisku amatorów-melomanów. Forma jego utworów nie odbiega od klasycznych schematów właściwych poszczególnym gatunkom. Brak dążenia do nowatorstwa i poszukiwań warsztatowych, ale widoczne jest pragnienie stworzenia muzyki użytkowej na dobrym poziomie. Autora można chwalić za dobrą znajomość instrumentacji i dobrym rzemiosłem kompozytorskim. Utwór Allegretto für Viola und Pianoforte - (nuty), sonata zapisana ręką kompozytora.