Autor Księgi o monetach Alexander Sardus (ca 1520-1588) przedstawia monety, które były w użyciu od czasów Homera do upadku cesarstwa rzymskiego, uwzględniając podział na monety brązowe, srebrne i złote. Przy oszacowywaniu ich miary, wag i wartości powołuje się na pisarzy starożytnych (bez podawania jednak konkretnych dzieł czy cytatów), m.in. Herodota, Warrona, Pliniusza, Cycerona, Makrobiusza, Julliusza Polluksa, Liwiusza, Plutarcha, Homera, Senekę, Gelliusza, czy Polybiusza. W zakończeniu autor dokonuje zestawienia wartości starożytnych monet według ich oszacowania zgodnego z obowiązującą w czasach autora walutą. Druk współoprawny (klocek introligatorski), sygn. Pol.6.II.1328-Pol.6.II.1361. Format bibliograficzny: 4. Superekslibris: Samuel Meienreis. Pieczątki: 1, 10, 11. Dawne sygnatury: M.5, U.5, Z IIII?. Zewnętrzne oznaczenia: DT; pęknięcie zwięzów między blokiem a oprawą, poluzowanie oprawy, uszkodzenie przegubów; niewielkie deformacje; średnie zabrudzenia/zacieki/zaplamienia; niewielkie ubytki spowodowane przez owady. W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”.