Afisz informujący o organizowanych w dniu 13 czerwca 1948 roku zawodach piłki nożnej w Elblągu

Opis dokumentu

Afisz informujący o organizowanych przez P.Z.P.N., w dniu 13 czerwca 1948 roku zawodach piłki nożnej na boisku miejskim przy ul. Agrykola w Elblągu. Organizator przewiduje rozegranie trzech meczy piłki nożnej oraz biegu na dystansie 5 km. W miejscu dzisiejszego stadionu przy ulicy Agrykola, przed II wojną znajdowało się boisko, gdzie odbywały się mecze piłkarskie. W miejscu tym grały przedwojenne elbląskie drużyny piłki nożnej. Boisko nosiło wtedy nazwę Jahn-Spielplatz. Powodem takiego położenia obiektu było również bezpośrednie sąsiedztwo dawnej szkoły Jahnschule (obecnie Sportowa Szkoła Podstawowa nr 3 im. Polskich Olimpijczyków), dla której boisko stanowiło część zaplecza sportowego. W 1940 roku na tym stadionie rozegrany został mecz pomiędzy reprezentacją Elbląga a ówczesnym mistrzem Niemiec Schalke 04. Goście rozgromili elblążan 10:1. W czasie działań wojennych Elbląg doznał bardzo dużych zniszczeń. Nie ominęły one także infrastruktury sportowej, łącznie z boiskiem Jahnschule. Piłkarze pierwszych elbląskich drużyn piłki nożnej (protoplastów Olimpii Elbląg), wraz z działaczami doprowadzili je do stanu używalności. Ze względu na ogrom zniszczeń nikt nie myślał o budowie nowego stadionu. W mieście należało odbudować o wiele ważniejsze obiekty. Postępująca odbudowa kraju oraz polityka władz promujących sport oraz uczestnictwo w imprezach sportowych sprawiły, że w Elblągu pojawiła się możliwość budowy nowej areny zmagań piłkarskich. Wybór miejsca był oczywisty - kolebką elbląskiej powojennej piłki nożnej były tereny wokół dzisiejszej ulicy Agrykola. To właśnie tam grały miejscowe drużyny, którym należało zapewnić właściwe warunki do rozwoju. Nowy stadion został oddany do użytku w sezonie 1951/52. Afisz opatrzony oryginalną pieczęcią Starostwa Powiatowego w Elblągu z podpisami i potwierdzeniem udzielenia stosownych zezwoleń na organizację imprezy. Druk plakatu: P.G.Z.G. oddział w Elblągu. Lokalizacja oryginału - w zbiorach prywatnych Artura Jaroszewskiego.