Admonitio de Theodori Bezae, adversus d. Pappum, libello

Typ: Stary druk Rok publikacji: 1580 Miejsce publikacji: Tubingae Autor:
  • Holder, Wilhelm
Sygnatura: Pol.6.II.869 biblioteka cyfrowa link Języki: lat Hasła kluczowe:
  • Druk teologiczny - 16 w.
  • Bèze, Théodore de (1519-1605)
  • Holder, Wilhelm (1542-1609)
  • Pappus, Joannes (1549-1610)
  • Spory religijne - 16 w.
Pobierz plik XML Pobierz plik TXT Kategorie:
Data dodania: 27.03.2015

Opis dokumentu

Pismo zostało opublikowane w okresie najgorętszych sporów teologów luterańskich i kalwińskich, toczonych od lat trzydziestych XVI do początków XVII wieku. Luteranie nie zgadzali się z kalwinistami, aby sakrament eucharystii uznać tylko za symbol obecności Chrystusa, podkreślali też niewystarczalność ich koncepcji wszechobecności Boga. Tym właśnie zagadnieniom poświęcił swój tekst Wilhelm Holder (1542-1609). Holder był uczniem wpływowego luterańskiego profesora teologii z Tybingi, Jakuba Andreae. Także Johan Pappus (1549-1610) urodzony w luterańskiej rodzinie studiował w Tybindze. Powołany na uniwersytet w Strasburgu, wsparł Jana Marbacha w sporach z kalwinistami i zapewnił popularność luteranizmu w tym mieście. Pappus atakowany był za radykalizm przez wielu kalwinistów i bardziej pojednawczo nastawionych reformatorów. Jednym z nich był Teodor Beza (1519-1605), następca Jana Kalwina w Genewie, który zaatakował luteranów i Pappusa pod pseudonimem Nathanael w piśmie: Adversvs Sacramentariorvm Errorem Pro Vera Christi præsentia in Cœna Domini, Homiliae Dvae. Holder w swoim dziele broni stanowiska Pappusa i Jakuba Andreae, odpiera zarzuty i teologiczne koncepcje Bezy, używając ostrego, pełnego inwektyw języka. Pismo przetkane jest cytatami i parafrazami z tekstów Bezy, omawiając kolejno jego prawdziwe, prawdopodobne i fałszywe sądy. Holder nie prezentuje się jako myśliciel oryginalny, w jego argumentacji najwięcej miejsca zajmują cytaty z dzieł Ojców Kościoła, zarówno łacińskich jak i greckich, przede wszystkim Augustyna, Hieronima, Jana Chryzostoma, Cyryla Aleksandryjskiego oraz pism samego Lutra, Jakuba Andreae i Johana Brenza. Pismo poprzedzone zostało wstępem podpisanym przez Wydział Teologii Uniwersytety w Tybindze, który wówczas  był ośrodkiem teologii luterańskiej. Druk współoprawny (klocek introligatorski), sygn. Pol.6.II.869-Pol.6.II.873. Format bibliograficzny: 4. Pieczątki: 1, 10, 11. Dawne sygnatury: M.5, U.5. Zewnętrzne oznaczenia: DT. Typ oprawy (materiał) - biały pergamin (oprawa z japem); okładzina - tektura; krawędzie wtórnie przycięte - barwione; wiązania - skórzane; niewielkie zacieki/ zaplamienia; średnie deformacje. W 2010 r. druk poddano konserwacji zachowawczej w ramach projektu „Konserwacja zachowawcza druków XV-XVII w. Biblioteki Elbląskiej”.